Јужнопацифичкиот вртлог е една од петте големи океански струи на нашата планета и се наоѓа, како што името наложува, во јужниот дел од Тихиот океан, а токму таму се наоѓа Поинт Немо, односно, океански пол на недостапност, при што станува збор за најдалечната точка од копното на Земјата.
Овој простор на океанот е поразличен од своето окружување, а познат е како гробишта за вселенски летала. До неодамна ни научниците немале јасна слика за животот во овие таинствени води, кои заземаат 10 проценти од Земјината површина. Јужнопацифичкиот вртлог, од таа причина, секогаш важел за пустина во поглед на морската биологија.
И покрај својата изолираност, животот таму опстанува, а причините за сиромаштијата на екосистемот се бројни и подразбираат оддалеченост од хранливите материи кои копното ги пружа, начинот на кој кружењето на водата го изолира вртлогот од остатокот од океанот, како и високото ниво на УВ зраци.
Проучувањето на оваа океанска пустина е многу одговорен потфат, како поради нејзината далечина, така и поради големината на просторот кој го зазема - 37 милиони квадратни километри. И покрај сите предизвици, неодамна научниците успеале да погледнат во микробиолошкиот систем на тамошните води.
Екипажот, кој бил предводен од истражувачи од Институтот Макс Планк за морска микробиологија од Бремен во Германија, отишол на шестнеделна експедиција, која се протегала од Чиле до Нов Зеланд. Благодарение на напорите на истражувачите од Институтот, собрани биле микробиолошки податоци од длабочина до пет километри.
Сознанијата до кои дошле потврдуваат дека бројот на микроорганизми на површината на јужниот Пацифик е тројно помал од бројот на станици во атлантскиот вртлог.
"Тоа веројатно е најмал износ на живи станици некогаш измерен на површината на океанот", тврди Бернхард Фукс за "Science Alert", микробиолог и еколог чиј тим врши истражувања на собраните примероци. Тимот на Фукс потврдил дека истражувањето ќе продолжи.
