Јована Парлиќ од Република Српска, поточно од Соколац е една од ретките инфлуенсерки кои прикажуваат реална слика за животот. Иако изгледа како модел, патува и внесува допир на луксуз во нејзиниот живот, таа не се двоуми да ја покаже и другата страна – животот на село и работењето селски работи.

Јована има 26 години и по професија е социолог-социјален работник. Моментално е на втор циклус на студии – магистерски студии во Бања Лука. Студира Современа социјална работа со деца и семејства. Љубовта кон шминката ја претворила во бизнис, па заедно со студиите се занимава и со професионална шминка, а во летната сезона е посветена на земјоделството.

Иако многумина се чудат кога ќе ја видат на трактор или на терен, па дури и во „машки“ работи како цепење дрва, Јована на ваквите работи гледа од поинаков агол. „Луѓето измислија родови поделби, не постојат машки или женски работи. Понекогаш ми е потешко да се шминкам 5 часа отколку исто толку време да работам на ливада. Јас сето ова го научив бидејќи имав потреба. На пример, ми беа неопходни дрва, отидов и исцепив колку што ми требаше. Исто така, ни беше потребен сезонски возач на трактор, не можевме да најдеме постојан работник и тука јас преземав“, рекла Јована и додала дека „животот не е Инстаграм“, но еве што е: „Животот за мене е одрекување, посветеност, давање.“

Со волја и желба ништо не е тешко

Возењето трактор и други работи на фарма бараат многу физичка сила, а иако Јована сè уште е една од „поситните“ жени, нејзината волја и упорност дефинитивно победуваат.

„За да се вози трактор, како и други физички работи, потребна е волја за извршување на тие работи. Кога имаш волја и желба, ништо не е тешко“, рекла таа, а потоа објаснила дека мајката на нејзиниот дечко живее на селото и дека таа доаѓа таму да ѝ помогне.

„Мајката на дечко ми живее во село и се грижи за животните, ние доаѓаме повремено. Животот на село е прекрасен, но бара секојдневна работа и одговорност. Минатата година почнав да вадам лак и боја од столаријата и мебелот и повторно ги фарбам. Едвај чекам убаво време да ја продолжам таа работа, моментално ми е омилена“.

Го сакам селото и природата

Идната снаа не бега од селските работи, дури и ги нагласува, но смета дека животот на село би ја лишил од некои други работи кои може да си ги дозволи денес. „Да живеев на село, сигурно немаше да можам да патувам, некој секогаш мора да остане да се грижи за животните. Селото бара секојдневна работа, дисциплина, но тоа не е толку тешко.

Барем денес постојат земјоделски машини кои го прават најтешкиот дел од работата. Мислам дека селото има повеќе добро отколку лошо. Ова ја потврдува и насоката за животниот век, негативната промена на животниот век, статистиката за исхрана, негативната промена на животниот век, која од година во година се менува во негативен правец. Здрава храна, чист воздух, физичка активност, како и живот без секојдневни стресни ситуации е најдобрата работа која селото ја нуди, а што повеќе ни треба?“, вели Јована и додава:

„Балансот е природен и спонтан, не се трудам. Го сакам селото, одам на прошетки во шумата. Се чувствувам добро во природата“.

Никогаш не се трудев да ги оправдам туѓите очекувања

Иако многумина можеби не ја разбираат нејзината единствена животна комбинација, таа не се грижи за мислењата на другите и го прави токму она што ја исполнува.

„Навистина не ми е важно како другите луѓе ме гледаат. Тоа не зависи од мене и мојот начин на живот. Никогаш не сум се трудела да ги исполнам очекувањата на другите луѓе. Денес не е модерно да се работат селски работи, апсолутно не се вклопувам во општествените стандарди“, рекла и објаснила како како изгледа нејзиниот ден со селските предизвици:

„Ова ме исполнува. Никогаш не можев да се одлучам помеѓу овие два начина на живот. Со нетрпение ја очекувам новата сезона на косење и собирање сено. Таа секогаш со себе носи многу предизвици, нови искуства, смеа, тимска работа и успех. Од друга страна, по напорниот ден, едвај чекам да дојдам во станот, се истуширам и излезам во град. Моите години сè уште можат да поднесат излегување после напорен работен ден на село.“

Патријархалните очекувања ги избркаа жените од селата

Со нејзиниот пример, таа би можела е да инспирира многу жени, особено оние од руралните области, да се ослободат од традиционалните очекувања и да комбинираат различни страсти и стилови на живот. Како што вели, токму тоа се обидува да го направи преку својот Инстаграм профил кој има неколку десетици илјади следбеници.

„Се надевам дека ќе можам да ги инспирирам, се обидувам преку мојот профил на Инстаграм. Не е тоа само до жените, има доста и до и мажите. Поддршката е неопходна за жената, а и помошта од мажот. Верувам дека традиционалните патријархални очекувања ги избркаа жените од село. Не е срамота да се занимаваме со чесна рурална работа, каква било. За мене, на пример, срамно е да се биде криминалец или да се занимавам со промискуитетни работи. Сè повеќе ми се чини дека системот со вредности целосно ни е изместен“, вели Јована и додава дека слуша разни коментари за себе, но дека не обрнува премногу внимание:

„Во мојата средина најмногу слушам пофални зборови. Верувам дека секогаш ќе има убави и грди коментари, тоа не зависи од мене, туку од перцепцијата на луѓето кои коментираат.“