Борба со дебелината и пресвртниот момент

Кога достигнал тежина од околу 207 килограми, Ангус признал дека ја изгубил контролата врз јадењето, навиките и границите. Побарал помош од лекарите во време кога можностите за лекување на дебелината биле ограничени. Хируршките методи биле ризични, а програмите за пост строги и внимателно надгледувани.

Екстремен пост кој влезе во историјата

И покрај предупредувањата, Ангус донел одлука што ќе го одведе во медицинските учебници. Започнал екстремен пост, исфрлајќи ја цврстата храна и оставајќи само течности со минимални калории, како кафе, чај и газирана вода.

Лекарите го следеле секојдневно. Ги контролирале нивоата на минералите, му давале витамини и електролити и се труделе да спречат колапс на виталните функции. Во еден период му биле додадени и квасец, млеко и шеќер за да се спречат сериозни компликации.

Овој пристап бил исклучително опасен. Претходните програми на долготрајно гладување завршувале со смртен исход – срцеви удари, откажување на органи или тешки метаболички нарушувања. Сепак, Ангус продолжил упорно.

Една година без цврста храна

Набргу ја напуштил болницата, продолжил под строга контрола и целосно се оддалечил од околината што би можела да го врати кон старите навики. Не влегувал во ресторанот на татко му и ги избегнувал мирисите на храна.

Како што минувале месеците, телото сè потешко го поднесувало напорот. Движењата на цревата речиси исчезнале, шеќерот во крвта бил низок, но виталните органи останале стабилни. Сè додека, неверојатно, по 382 дена пост не изгубил 127 килограми.

Враќање на цврста храна пред камерите

Првиот оброк по повеќе од една година бил симболичен: парче леб, варено јајце и шолја кафе. Тој момент бил снимен со камери, а фотографиите од неговото трансформирано тело го обиколиле светот.

Лекарите од Универзитетот во Данди објавиле детална студија во 1973 година. Ги забележале сите негови резултати, промени и медицински показатели. Неочекувано, не било пронајдено оштетување на органите.

Постои важна напомена

Иако случајот звучел како сензација, медицинската литература јасно предупредува. Во истиот период најмалку пет лица починале при слични обиди за пост. Некои од срцев удар, други поради опструкција на цревата или поради компликации при повторното воведување храна.

Ангус бил медицински исклучок, не правило. Поради тоа, категоријата за најдолг пост подоцна била отстранета од „Гинисовата книга на рекорди“ за да се спречи поттикнување на опасно однесување.

Живот по постот

Ангус Барбиери успеал да ја задржи намалената телесна тежина, основал семејство и живеел мирно. Починал во 1990 година, на 51-годишна возраст. Неговата приказна останала предупредување колку е опасно експериментирањето со екстремни методи за слабеење.