Астрономите, со помош на вселенскиот телескоп „James Webb“, открија егзопланета толку необична што ќе мора одново да ги преиспитаат досегашните теории за настанокот на планетите.
Новооткриената егзопланета ги доведува во прашање речиси сите сознанија што астрономите досега ги сметале за сигурни кога станува збор за планетарните системи. Егзопланетата PSR J2322-2650b орбитира околу пулсар – тип исклучително брзоротирачка неутронска ѕвезда – и покажува својства какви што досега не се забележани кај ниту еден познат планетарен објект.
Оваа необична егзопланета ја открил Мајкл Жанг од Универзитетот во Чикаго, заедно со својот тим, користејќи го вселенскиот телескоп „James Webb“. Се наоѓа на повеќе од 2.000 светлосни години од Земјата. Уште при првите мерења, научниците го забележале нејзиниот крајно невообичаен хемиски потпис. Наместо вода или јаглерод диоксид, кои се типични за гасни џинови со маса слична на Јупитер, неговиот светлосен спектар покажал присуство на молекуларен јаглерод, објаснил Жанг за „New Scientist“.
Молекуларен јаглерод досега не е забележан во атмосферата на ниту една егзопланета.
„За да имате молекуларен јаглерод во атмосферата, мора да се отстрани речиси сè друго – целиот кислород, целиот азот – а ние едноставно не знаеме како тоа би било можно. Не познаваме ниту една друга планетарна атмосфера што има нешто слично“, објаснува Жанг, кој е и еден од авторите на истражувањето објавено во научното списание „The Astrophysical Journal Letters“.
PSR J2322-2650b орбитира толку блиску до пулсарот што силните гравитациски сили го изобличуваат во форма што наликува на лимон. Една година на оваа планета трае само 7,8 часа, а дури и нејзините најстудени региони достигнуваат екстремна температура од околу 650 степени Целзиусови.
Подеднакво необично е и тоа што атмосферските ветрови дуваат во насока спротивна од ротацијата на планетата.
„Можете да замислите дека оваа планета би изгледала темноцрвена, со облаци од графит во атмосферата. Би рекол дека ова е, без сомнение, најчудната егзопланета“, додава Жанг.
Нејзината екстремна температура, изобличената форма и необичниот хемиски состав се во директна спротивност со постојните модели за настанок на планетите, поради што овој далечен и исклучителен свет засега останува целосна научна енигма.
