Жртвувањето на најмалку 42 деца во Теночтитлан, денешен Мексико Сити, било обид да се смири гневот на ацтешкиот бог на дождот за време на катастрофалната суша, открија истражувачите.
Масовното ритуално жртвување на мали деца на богот на дождот во Мексико во XV век се совпаѓа со смртоносната суша во регионот, според новото истражување објавено од „Livescience“.
Скелетните останки на најмалку 42 деца, на возраст меѓу 2 и 7 години, беа откриени во Големиот Храм, најважниот храмски комплекс во Теночтитлан, денешен Мексико Сити, во 1980 и 1981 година.
Скелетите, кои биле свртени нагоре и со намалени екстремитети, биле ставени во камени кутии на слој песок. Некои биле украсени со украси како ѓердани и имале зелени камени монисти во устите.
Сега новото истражување откри дека жртвите најверојатно биле обид да се стави крај на тешката суша во регионот со принесување приноси на богот на дождот Тлалок. Истражувањето беше претставено минатата недела на деветтиот состанок на „Ослободување преку знаење: Вода и живот“ на Националниот универзитет во Мексико.
„Најпрво, државата на Ацтеките се обидела да ги ублажи неговите ефекти со отворање на кралски амбари за да ја прераспредели храната меѓу најсиромашните класи, додека вршела масовни жртви на деца кај Големиот Храм за да го смири гневот на тлалоките (дождовни гноми кои биле помошници на Тлалок)“, рече на состанокот Леонардо Лопес Лухан, археолог и директор на проектот „Темпло Мајор“ на Националниот институт за антропологија и историја (ИНАХ).
Тој понатаму рече дека извесно време на овој начин се соочувале со трагедијата, но дека предолгото траење на кризата ја направила земјата ранлива, принудувајќи ја да дозволи масовен егзодус на населението.
За да дознаат зошто се случило масовното жртвување, истражувачите од ИНАХ ги проучувале геолошките податоци заедно со записите во мексиканскиот Атлас на сушата, кој покажал дека голема суша се случила во Централно Мексико помеѓу 1452 и 1454 година, токму каде што била Ацтечката Империја, од чиј град народ Мешика доаѓа и името на денешен Мексико.
Според Лопес Лухан, сушата, која се случила за време на владеењето на Моктезума I и изградбата на Големиот Храм, ја десеткувала жетвата, го опустошила населението во регионот и ги принудила гладните семејства да ги продаваат своите деца во околните градови во замена за храна.
„Се чини дека сè укажува дека сушите на почетокот на летото влијаеле на 'ртењето, растот и цветањето на растенијата пред каникулата (летните денови), додека есенскиот мраз ја нападнал пченката пред да созрее. Затоа, совпаѓањето на двата феномена ја уништило жетвата и довело до продолжен глад“, рече Лопес Лухан.
За да се ублажи кризата, телата на жртвуваните деца биле посипани со син пигмент, школки и мали птици и опкружени со 11 вулкански скулптури од камен.
Скулптурите се направени да личат на лицето на Тлалок, ацтечкиот бог на дождот, водата и плодноста. Всушност, украсувањето на децата веројатно било обид да се направат децата да изгледаат како дождовни гноми, додава Лопес Лухан.
