1. Потекло и богатство

Че Гевара е роден како Ернесто Љлич Гевара во Аргентина, во богато семејство со ирско-баскиски корени. За разлика од многу револуционери, не потекнувал од сиромаштија, што го прави неговиот избор да се посвети на борбата против нееднаквоста уште поинтересен.

2. „Чанчо“ – неконвенционално детство

Во детството го добил прекарот „Чанчо“ („Свиња“) поради незаинтересираноста за хигиена. Оваа навика го следела и како студент по медицина, додека се посветувал на шах, поезија и читање Марксова литература.

3. Моторот како „учител“

Во раните педесетти години, патувањето со мотор низ Латинска Америка го свртело кон борбата за социјална правда. Тој одблиску видел сиромаштија и последици од колонијализмот, што го инспирирало да дејствува.

4. „Инвазија“ на Куба

Во Мексико ги запознал Фидел и Раул Кастро и станал дел од кубанската револуција. Во 1956 година, група од 82 бунтовници, меѓу кои Че и браќата Кастро, започнале инвазија. Само 22 од нив преживеале, но револуцијата на крајот била успешна, соборувајќи го диктаторот Батиста.

5. Темната страна на револуционерот

По победата, Че Гевара имал клучна улога во ликвидацијата на поддржувачите на стариот режим. Проценките велат дека е одговорен за смртта на околу 2.000 луѓе, од кои многумина биле егзекутирани без судење. Организирал кампови за „непожелни“ и го ограничувал слободното изразување, вклучително верската слобода.

6. Боливискиот крај

Неговите напори да предизвика револуција во Боливија завршиле со неуспех. Опколен од боливиската војска, бил заробен и егзекутиран во училиште во Ла Игуера. Пред смртта, лекар му ги ампутирал рацете за идентификација, кои биле испратени во Аргентина.

Последни зборови

Пред да биде убиен, Че му рекол на егзекуторот:

„Пукај, кукавику, само човек ќе убиеш!“

Че Гевара останува контроверзна личност – за некои симбол на борбата против неправдата, а за други диктатор и убиец.