Компанијата признава дека „нема изгледи за економска одржливост на среден рок“.
Многумина уште од самиот почеток сметаа дека водородот е само пуста фантазија. Сепак, некои производители на автомобили упорно тврдеа – а некои сè уште тврдат – дека електричните возила со горивни ќелии (наместо со гломазни батерии) имаат иднина.
„Stellantis“ беше решен да го развива водородот за сегментот на комерцијални возила, но сега нагло ги прекинува сите инвестиции во оваа технологија.
Компанијата препозна дека би морала да вложи огромни средства за да го направи водородот исплатлив.
Дури и да не се откажеше, купувачите сепак би се соочувале со целосно неразвиена инфраструктура за полнење водород – и во Европа, и ширум светот.
Овој автомобилски гигант исто така смета дека владите требало да вложат повеќе напори за да го поддржат овој сегмент, со цел да се намалат трошоците за крајните корисници.
Заклучокот е јасен: „пазарот на водород сè уште останува ниша“, а „Stellantis“ тврди дека „нема изгледи за економска одржливост на среден рок“.
Освен што го прекинува развојниот програм, „Stellantis“ се откажува и од планираното лансирање на возила на водороден погон.
Новите модели од нивната комерцијална дивизија „Pro One“, кои требаше да влезат во производство летово, нема да ја видат светлината на денот.
Според претходниот план, средните доставни возила требаше да се произведуваат во францускиот град Орден, а поголемите модели во полскиот град Гливице.
Единствената утешна вест е дека „Stellantis“ вети дека нема да има отпуштања на работници во овие фабрики. Истражувачко-развојниот тим ќе биде пренасочен кон проекти кои не се поврзани со горивни ќелии.
Уште на почетокот на 2024 година, додека „Stellantis“ сè уште инвестираше во водород, беа најавени следниве модели со горивни ќелии:
• Citroën ë-Jumpy и ë-Jumper
• Fiat Professional E-Scudo и E-Ducato
• Opel/Vauxhall Vivaro и Movano
• Peugeot E-Expert и E-Boxer
Додека „Stellantis“ се повлекува, „Toyota“ останува верна на водородот на долги патеки. Покрај развојот на трета генерација на горивни ќелии, тие експериментираат и со мотори со внатрешно согорување што работат на водород.
„Toyota“ соработува со „BMW“ на нивниот прв сериски модел на водород, кој би требало да пристигне во 2028 година – најверојатно „SUV“ модел базиран на новата генерација на „X5“.
„Hyundai“ исто така не се откажува. Наскоро го лансираше новиот „Nexo“ и гледа потенцијал за водородни камиони како „Xcient“.
„Honda“ развива нова генерација горивни ќелии што ќе започне со масовно производство од 2027 година.
Овој нов систем треба да има 50% пониска цена на производство и двојно поголема издржливост во споредба со претходната генерација.
„Honda“ има и заедничка компанија со „General Motors – Fuel Cell Systems Manufacturing LLC“ – чиј погон во Мичиген произведува горивни ќелии за „Honda“ и за „Hydrotec“-дивизијата на „GM“.
А што прави „Volkswagen“? Поранешниот извршен директор Томас Шефер изјави на „CES“ саемот во 2023 дека таа технологија не е реална за патнички автомобили:
„Не е конкурентна, особено не за патнички возила – резервоарите зафаќаат премногу простор. Можеби за комерцијални возила, но не и за патнички. Не гледам дека тоа ќе се случи во оваа деценија. Не кај „Volkswagen“.“
Дури и „Alpine“, спортскиот бренд на „Renault“, гледа простор за водород во светот на спортските автомобили и најави суперавтомобил со V6 мотор на водород.
„Renault“, пак, го прикажа концептот „Emblème“ – караван со заден погон, горивна ќелија и батерија што може да се полни.
Сепак, без соодветна инфраструктура за полнење, сите овие напори – без оглед на технолошкиот напредок – може да останат залудни.
