За време на ужасно време го осмислил хитот

Во декември 1978 година, Крис Реа бил убеден дека неговата кариера е завршена. Дебитантскиот албум „Whatever Happened to Benny Santini?“ не ги исполнил неговите очекувања, менаџерот го напуштил, а договорот со дискографската куќа истекол. Без возачка дозвола и пари за воз, неговата единствена надеж била сопругата Џоан. Таа дошла по него со старо Мини за да го однесе од студиото „Еби Роуд“ до дома во Мидлсбро за Божиќ, со последните 220 фунти во џебот.

Патувањето се претворило во кошмар. Почнал да паѓа густ снег, а кај Нотингем заглавиле во сообраќаен метеж, чекајќи рало. „Постојано заглавувавме во сообраќај“, раскажал Реа за „The Guardian“ во 2016 година. „Ги гледав другите возачи, сите изгледаа толку бедно. На шега почнав да пеам: ‘Се возиме дома за Божиќ…’ Потоа, секогаш кога уличните светла ќе засветлеа во внатрешноста на автомобилот, почнував да запишувам стихови.“

По шест часа возење, пристигнале дома во 3 часот наутро. „Во куќата беше толку студено што снегот падна на подлогата пред вратата и не се стопи“, се присетил Реа. Но, на подлогата ги чекало писмо кое променило сè. Неговата песна „Fool (If You Think It’s Over)“ станала хит во Америка, а со писмото пристигнал и чек од 15.000 фунти. „Од тоа да ги имавме последните 220 фунти, стигнавме до тоа да можеме да купиме куќа“, рекол тој.

Од заборавени стихови до хит

Стиховите напишани во автомобилот со години стоеле заборавени во стара лимена кутија. Реа ја градел кариерата како сериозен рок-музичар и не сакал несериозна божиќна песна да му го наруши кредибилитетот. Сепак, неколку години подоцна, додека испробувал нова Roland-клавијатура, спонтано компонирал весела мелодија која совршено се вклопила со стиховите. Песната завршила на Б-страната на синглот „Hello Friend“ од 1986 година. Радио-диџеите, меѓутоа, ја превртеле плочата, а публиката веднаш се вљубила во топлата приказна за враќањето дома за празниците.

Едноставниот ритам на песната како да повикува на чукање по воланот, додека стиховите ја претвораат фрустрацијата од сообраќајниот метеж во празнична магија со треперливи светла. Неговиот груб, блузерски глас омекнува во празничниот дух, а звуците на ѕвончиња и слајд-гитара создаваат препознатлива атмосфера. Иако во 1988 година достигнала само 53. место на топ-листите, песната со текот на времето стана неизоставен дел од божиќниот репертоар, влегувајќи секоја година во топ 40 и носејќи му на Реа проценети 200.000 фунти секој декември. Таа била користена и во познати ТВ-реклами, од синџирот продавници Iceland до добротворната организација за бездомници „Shelter“.

Скапа премиера во живо

Реа долго време не ја изведувал песната во живо. Попуштил дури по наговор на техничарите за концертот во „Hammersmith Odeon“ на 21 декември 1986 година. „Ако веќе ќе ја пеам оваа проклета песна, ќе го направиме тоа како што треба“, одлучил тој. Изнајмил 12 снежни топови кои ја покриле сцената и партерот со речиси еден метар вештачки снег. Трошокот за чистење на салата го чинел 12.000 фунти.

Интересно е што „Driving Home for Christmas“ не е единствениот хит на Реа инспириран од сообраќаен метеж. Неговата најпозната песна „The Road to Hell“ настанала во 1989 година додека бил заглавен во сообраќај на автопатот М25. Денес Реа ја прифатил популарноста на својот божиќен хит кој воодушевува генерации. „Ако некогаш сега заглавам на М25“, сака да каже Реа, „ќе го спуштам прозорецот и ќе почнам да им пеам ‘Driving Home for Christmas’ на луѓето во автомобилите покрај мене. Тие го обожаваат тоа. Како да им давам подарок.“