„InterNations“ неодамна објави извештај во кој се издвоени најлошите земји за живот на иселеници, земајќи ги предвид факторите како што се:

• леснотијата на прилагодување,

• трошоците за живот,

• можностите за работа,

• и квалитетот на живот.

Еве кои земји се најдоа на листата на најмалку поволни за странци:

1. Шведска

Шведска доживеала значителен пад на листата, спуштајќи се од 24. на 42. место. Иако работните места во Шведска нудат високи плати, трошоците за живот се исто така многу високи. На пример, киријата за еднособен стан изнесува околу 900 евра месечно.

Главни предизвици со кои се соочуваат странците во Шведска:

• Недостиг на станови – поради големиот прилив на имигранти кои се стремат кон висок квалитет на живот, настанал сериозен дефицит на достапни станови, особено во урбаните средини.

• Скап живот – од сместување до основни животни трошоци, Шведска е една од поскапите земји за живот.

• Осаменост и социјална изолација – Шведска важи за една од „најосамени“ земји, со повеќе од 5,7 милиони самци, што дополнително го отежнува процесот на вмрежување и градење блиски односи за странците.

2. Унгарија

Унгарија паднала од 34. на 43. место на листата. Освен Будимпешта, која има метро систем, поголемиот дел од руралните области сè уште се во развој.

• Станарината е висока, со просек од 850 евра месечно за еднособен стан.

• Владата презема мерки за подобрување на квалитетот на живот, како што се:

o продолжување на животниот век,

o забрана на пушење,

o дополнителни даноци на алкохол, тутун и нездрава храна.

Овие политики имаат за цел да поттикнат поздрав начин на живот, но сепак, предизвиците со инфраструктурата и трошоците остануваат значајни за странците.

3. Обединето кралство

Обединетото Кралство се наоѓа на 43. место на листата на најлоши земји за странци.

• Брегзит значително влијаеше на слободата на движење – сега се потребни работни или студентски визи за престој и вработување.

• Иако просечните плати се високи, трошоците за живот се исто така многу високи.

• Дури и „евтин“ еднособен стан чини во просек околу 1.000 евра месечно.

Овие фактори го прават животот на странците во Велика Британија значително посложен и поскап во споредба со периодот пред Брегзит.

4. Ирска

Ирска паднала од 39. на 45. место, главно поради високите трошоци за живот.

• Кириите се исклучително високи – просечна цена за еднособен стан е околу 1.500 евра месечно.

• Освен финансиските тешкотии, странците често се соочуваат со тешкотии при прилагодување на општеството кое е претежно католичко и патријархално.

Овие фактори придонесуваат за ниска оценка на Ирска како дестинација за живот на иселеници.

5. Малта

Малта ја задржала својата позиција од 2023 година и останува меѓу најлошите места за странци.

• Како популарна туристичка дестинација, секоја година претрпува огромен прилив на посетители во сезоната, што дополнително ја оптоварува инфраструктурата.

• Еднособен стан во просек чини околу 850 евра месечно, што е прилично високо со оглед на малата големина на островот и густата населеност.

• Предност е тоа што Малта се смета за релативно безбедна земја, што сепак ја прави привлечна за некои странци и покрај високите трошоци.

6. Италија

Италија и понатаму се наоѓа на 47. место.

• Странците се соочуваат со тешкотии при пронаоѓање стабилна работа и прилагодување на деловната култура, која често се смета за неформална и бавна.

• Пристапот до државни услуги е комплициран поради бројна бирократија и недостиг на дигитални решенија, што може да биде фрустрирачки за новодојденци.

• Од позитивна страна, кириите се пониски отколку во многу други европски земји – еднособен стан чини во просек околу 600 евра месечно.

Ова ја прави Италија попривлечна за оние со ограничен буџет, но останатите структурни предизвици и понатаму ја задржуваат на дното на листата.

7. Норвешка

Норвешка напредувала од 52. на 48. место.

• Иако нуди врвен квалитет на живот, рамнотежа помеѓу работа и приватен живот и одлични дигитални услуги,

• Трошоците за живот се многу високи – просечната цена за еднособен стан е околу 1.000 евра месечно.

• Земјата слабо се котира кога станува збор за леснотијата на прилагодување, главно поради студената клима, која за многумина претставува бариера при интеграција и создавање социјални врски.

8. Канада

Канада паднала од 28. на 49. место.

Иако е позната по разновидноста, мултикултурната средина и квалитетниот здравствен систем, многу иселеници се жалат на:

• долги работни часови,

• несигурност на работните места,

• и тешкотии при наоѓање работа на конкурентниот пазар.

Трошоците за живот се високи, особено во градови како Торонто и Ванкувер, каде што еднособен стан чини во просек околу 1.100 евра месечно.

Овие фактори ја прават Канада помалку атрактивна за странците од порано, и покрај нејзините силни страни.

9. Германија

Германија падна од 49. на 50. место. Иселениците најмногу се жалат на дигиталните услуги, плаќањето со картички и интернетот. Исто така, се смета дека локалното население не е особено гостопримливо кон странците. Позитивна страна се релативно пониските кирии. Просечната цена за еднособен стан е околу 700 евра месечно.

10. Финска

Финска, која во 2023 беше на 16. место, во 2024 паѓа на 51. позиција. Иако киријата е релативно поволна, околу 700 евра месечно за еднособен стан, високите даноци и трошоци за живот претставуваат голем предизвик. Покрај тоа, студената клима и долгите, мрачни зимски периоди го отежнуваат прилагодувањето.

11. Турција

Турција се наоѓа на 52. место. Земјата е најлошо оценета кога станува збор за работа во странство поради недостаток на стабилни работни места, лоши работни часови и несигурност во вработувањето. Јазичната бариера исто така е проблем, бидејќи турскиот се смета за тежок за учење. Позитивно е што кириите се достапни. Просечната цена за еднособен стан е околу 350 евра месечно. Сепак, огромната инфлација го прави животот во Турција многу потежок.

12. Кувајт

Кувајт седма година по ред е на последното место. Иако становите се релативно лесни за наоѓање, тие се скапи. Просечната цена за еднособен стан е околу 800 евра месечно. Климатата е многу топла, јавниот превоз е ограничен, а дополнителни проблеми претставуваат недостатокот на здравствени услуги и сложената бирократија.